MYSZ
Myszkę wynalazł w 1963 roku Douglas Engelbart, pracujący
ówcześnie w Stanford Research Center. W latach 70 rozwijaniem
technologii "myszatych" zajęła się firma Xerox, ale pierwsza mysz
wyprodukowana na masową skalę pojawiła się w roku 1983.
Budowa i zasada działania
Mysz, nazywana też myszą
manipulacyjną lub sterującą, należy do grupy urządzeń zwanych
lokalizatorami, służącymi do przekazywania komputerowi informacji o
zmianie położenia lokalizatora. Do urządzeń takich należy także
drążek manipulacyjny
(joystick),
stosowany często w grach komputerowych, oraz opisana dalej
kula.Programy komputerowe współpracujące z lokalizatorami powodują
wyświetlenie na ekranie znaku, . znaku śledzenia (zwanego
znacznikiem) i zmienianie jego położenia odpowiedniego do ruchów
lokalizatora. Przy pracy w trybie tekstowym znak śledzenia zazwyczaj
ma postać kursora. Przy pracy w trybie graficznym znak śledzenia ma
różne postacie, zależnie od operacji wykonywanej przez program; do
najbardziej typowych należy strzałka. Znak śledzenia służy do
wskazywania na ekranie obiektów (napisów, obiektów graficznych), a
przycisk lub przyciski do wydawania poleceń. Nie tylko same
wskazanie obiektu, ale także wykonanie polecenia może wymagać
przesuwania myszy.

1. Pokryta
warstwą gumy kula. 2. Układ odbierający impulsy z myszy i
przekazujący je za pomocą kabla lub promieni podczerwieni do
komputera. 3. Wałki - mierzące ruch w pionie i w
poziomie.
Manipulowanie myszą polega na
przesuwaniu jej po blacie stołu lub po specjalnej podkładce i na
naciskaniu oraz przytrzymywaniu umieszczonych na niej przycisków. W
komputerach Macintosh jest to jeden przycisk, w IBM PC zazwyczaj dwa
lub trzy (w tym przypadku podstawowe znaczenie ma przycisk lewy). Do
typowych czynności wykonywanych przy użyciu myszy należą:
naciśnięcie i szybkie zwolnienie przycisku (gdy mysz jest
nieruchoma), dwukrotne szybkie naciśnięcie i zwolnienie przycisku,
przesuwanie myszy, przesuwanie myszy z jednoczesnym przytrzymaniem
przycisku. Komputer musi otrzymać informacje o przesuwaniu się myszy
przez użytkownika oraz o naciskaniu przycisków. W tym celu mysz jest
połączona z komputerem za pomocą kabla (konstruuje się także myszy
przekazujące informacje drogą radiową). W komputerach IBM PC mysz
dołącza się zazwyczaj do j ednego z
portów szeregowych, w komputerach Macintosh do gniazda
przeznaczonego dla myszy (gniazdo to bywa umieszczane na
klawiaturze). Myszy są konstruowane jako mechaniczne i optyczne.
Mysz mechaniczna ma kulkę dotykającą podłoża i obracającą się przy
ruchu myszy. Kulka ta obraca umieszczone w myszy wałki. Jeden wałek
z tarczą kodową wykrywa ruch w pionie, drugi w poziomie. Wielkość
przesunięcia kursora określa ilość impulsów przesyłanych w
fotodiodach. Dwie fotodiody pozwalają określić kierunek
przesunięcia. Wewnątrz myszy znajduje się układ scalony, który na
podstawie impulsów z czterech fotodiod wysyła odpowiednią informację
do komputera. Układ przesyła również stan klawiszy myszki. Mysz
mechaniczna dobrze pracuje na podłożu o dużym współczynniku tarcia;
stosuje się często specjalne podkładki elastyczne (mouse pad). Jest
urządzeniem szczególnie podatnym na zabrudzenie. Należy dbać o
czystość powierzchni, po której mysz się przesuwa, a zwłaszcza
unikać brudu, tłuszczu i włókien. Ponadto mysz należy czyścić. Kulkę
myszy wyjmuje się po odkręceniu lub wyciągnięciu pierścienia
plastikowego umieszczonego u spodu myszy. Można wtedy wydmuchać z
wnętrza myszy kurz, wyczyścić tamponem (wacikiem) nasączonym
spirytusem rolki stykające się z kulką oraz wytrzeć samą kulkę
czystą szmatką.
Mysz optyczna wymaga
specjalnej podkładki z drobną siatką linii. Emitowane przez mysz
promienie podczerwone odbijają się w podkładce i są odbierane przez
czujniki myszy. Moc sygnału zależy od tego, czy promień odbija się
na linii czy między liniami. Sygnał zamienia się podczas przesuwania
myszy w poprzek linii; w ten sposób ruch myszy jest wykrywany.
Kula manipulacyjna
(trackball) - W niektórych komputerach zamiast myszy
stosowana jest kula manipulacyjna. Urządzenie to zawiera kulę
umieszczoną na nieruchomej podstawce, czasem nawet na klawiaturze. W
pobliżu kuli są umieszczone przyciski. Użytkownik nie przesuwa
całego urządzenia, jak w przypadku myszy, lecz obraca kulę ruchami
dłoni. Informacja o ruchu kuli jest przekazywana podobnie jak w
przypadku myszy. Urządzenie takie nosi angielską nazwę trackball; w
komputerach Macintosh używa się określenia kot.
Ze względu na
sposób, w jaki myszy odczytują swoją pozycję, urządzenia te możemy
podzielić na trzy grupy: mechaniczne, optomechaniczne i optyczne
[3]. Modele mechaniczne i optomechaniczne działają według podobnych
zasad.
-
Model mechaniczny. Wewnątrz myszy znajduje się kulka wykonana ze specjalnego
materiału. Przesuwanie myszy po płaskiej powierzchni powoduje
obroty kulki, które zamieniane są na składowe ruchu w kierunkach X
i Y. Za proces ten odpowiada para, umieszczonych prostopadle do
siebie przetworników (zestawu rolek, diody i fotodetektora), które
stykają się z kulką.
-
Model
optomechaniczny. Jedyną rzeczą
odróżniającą ten model od modelu mechanicznego jest fakt, że
zmiana pozycji kulki odczytywana jest za pomocą detektorów
optycznych, a nie rolek.
-
Model optyczny. Tak jak w poprzednim przypadku czujniki optyczne używane
są do odczytu zmiany pozycji, jednakże nie kulki. Do działania
myszy niezbędna jest specjalna podkładka pokryta siatką punktów
kontrolnych, na których podstawie sensory optyczne odczytują
aktualne położenie urządzenia.
Ważnym parametrem
myszy, jest rozdzielczość myszy - liczba impulsów wysyłanych
w trakcie przemieszczania się urządzenia na odcinku jednego cala
(zazwyczaj 300 lub 400 dpi). Naturalnie, im rozdzielczość jest
większa, tym lepiej dla użytkownika.
Większość myszy
komunikuje się z komputerem wykorzystując złącze RS-232, PS/2 lub
USB. Możliwa jest również bezprzewodowa komunikacja pomiędzy
komputerem a myszą chociażby z wykorzystaniem np. standardu IrDA
(łącze podczerwieni).
do początku
strony |